Archiwum Tagów: Marcin Liber

Dead man walking – o spektaklu Marcina Libera „Ale z naszymi umarłymi” z Teatru im. Żeromskiego w Kielcach (Kontakt 2023)

Opublikowano Autor:

Zacznę od afery. Kielecki spektakl wywołał wzmożenie jednego z nie najmądrzejszych, ale na pewno gorliwych parlamentarzystów wiadomej partii – nazwisko miłosiernie pominę –  który rozpętał stormshit z kategorii szargają świętości i pamięć „poległych”. Zresztą musiał donieść do centrali, bo rzecz miała dotyczyć Smoleńska, a jak wiadomo, temat to na żoliborskim dworze i niezwykle ważny, i grząski.  Oczywiście poseł się do teatru nie pofatygował, wiadomość o rzekomym skandalu zaczerpnął zaś z głupawego tekstu jednego... Czytaj więcej

Bądźmy w KONTAKCIE – przedDziennik festiwalowy 27. MFT Kontakt 2023

Opublikowano Autor:

AKTUALIZACJA: Gotowy do czytania jest już tekst o znakomitym spektaklu RADU AFRIMA “Trzy smutne sztuki” wg Maeterlincka Niedziela, 4 czerwca 2023 Pamiętaj, na zewnątrz jest śmierć – o „Trzech smutnych sztukach” wg Maeterlincka w reż. Radu Afrima z Teatru Narodowego w Jassach  Sztuki belgijskiego noblisty, Maurice’a Maeterlincka, jednego z czołowych symbolistów europejskich nie były prawie w ogóle wystawiane w Polsce, co jest dla mnie sporym zaskoczeniem, bo uwielbiamy się przecież... Czytaj więcej

Na główkę do pustego basenu? – o spektaklu “Next Level” IV roku WA krakowskiej AST w reżyserii Marcina Libera

Opublikowano Autor:

Spektakl powstał na podstawie książki Marka Millera Sekta made in Poland i w swej strukturze dramatycznej jest ciągiem scen poświęconych różnym wspólnotom, często w swej ideologii mocno się od siebie różniącym. Generalnie łączy je mechanizm powstawania, ciąg zdarzeń towarzyszący rozwojowi grupy oraz przejście do dużo bardziej ekstremalnej formy funkcjonowania. Na końcu zaś tego łańcucha dramaturgicznego jest albo jej rozpad, albo jakieś wydarzenie finałowe, na przykład samobójstwo członków takiej wspólnoty, które... Czytaj więcej

Kompleks pewexu? – o “Bowiem w Warszawie” w reż. Marcina Libera w STUDIO teatrgalerii w Warszawie

Opublikowano Autor:

Spektakl Marcina Libera to jedno z najbardziej oczekiwanych przedstawień pierwszej części sezonu teatralnego w Polsce. A to zarówno ze względu na status autorki, jak i ostatnie sukcesy reżysera, związane z jego znakomitą Krótką rozmową ze śmiercią, zrealizowaną na scenie Teatru im. Fredry w Gnieźnie. Niestety, góra urodziła mysz, choć potencjał na znakomite przedstawienie był ogromny. Przyczyny porażki są tak błahe, że aż zaskakujące: niezbyt głęboka lektura tekstu Masłowskiej oraz wynikająca... Czytaj więcej

Krótka rozmowa z teatrem – oficjalny dziennik 3. Kieleckiego Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego

Opublikowano Autor:

Czwartek, 28 października 2021 Pilnować w sobie człowieka – na marginesie „Zarazy” w reż. Uny Thorleifsdottir z Teatru Żeromskiego w Kielcach Gospodarze 3.MKFT – Teatr im. Żeromskiego w Kielcach – uświetnili swoją imprezę premierą Dżumy Camusa w reżyserii Islandki, Uny Thorleifsdottir, który to spektakl nosi (nie wiedzieć czemu) tytuł Zaraza. Czepiam się, bo książka Camusa jest bardzo znana i ma licznych wielbicieli, uważam więc, że na Dżumę przyszłoby trochę więcej... Czytaj więcej

Rok 2018 w polskim teatrze – wszystko, co najlepsze!

Opublikowano Autor:

Szanowni Państwo, już wkrótce „Złote Truskawy 2018” czyli lista zwycięzców moich corocznych teatralnych Antynagród (takie hollywoodzkie Złote Maliny).  Nie chciałbym jednak być kojarzony tylko z narzekaniem i wytykaniem błędów. Z tego też względu postanowiłem kilka dni wcześniej podzielić się z Państwem pozytywnymi emocjami, jakich doznałem w polskich teatrach w mijającym roku. Uważam, że warto też ukazać obie strony medalu, jakim jest polski teatr, tym bardziej, że to sztuka żywa, w... Czytaj więcej

Elektryczność z oczu bije! Zgrzałam się przy tańcowaniu! – „Popiół i diament” Sikorskiej-Miszczuk w reż. Libera w Teatrze Modrzejewskiej w Legnicy

Opublikowano Autor:

Książkę otwiera scena, w której sekretarz Komitetu Powiatowego w Ostrowcu, Podgórski, wiezie swojego zwierzchnika, Szczukę, na zebranie partyjne w cementowni. Mimo że są mocno spóźnieni, Podgórski zatrzymuje auto, żeby porozmawiać z Alicją Kossecką, żoną miejscowego sędziego, który właśnie powrócił z obozu – tego samego, w którym przebywał Szczuka. Po drodze napotykają na przechylone auto i dwa trupy. Zastrzeleni to miejscowi członkowie partii, pomyleni przez zabójcę ze Szczuką i Podgórskim, prawdziwymi... Czytaj więcej

PIEKŁO – NIEBO – podsumowanie VIII edycji festiwalu teatralnego BOSKA KOMEDIA (Kraków, 4 -13 grudnia 2015)

Opublikowano Autor:

W grudniu sceny krakowskich teatrów stały się miejscem prawdziwej teatralnej uczty. Swoje najnowsze spektakle pokazywali zarówno mistrzowie (m.in. Krystian Lupa, Krzysztof Warlikowski czy Grzegorz Jarzyna), jak i „młodzi gniewni” polskiego teatru (m.in. Monika Strzępka, Krzysztof Garbaczewski, Michał Borczuch czy słynna z afery porno – Ewelina Marciniak). W konkursie na najlepsze przedstawienie międzynarodowe jury doceniło „Apokalipsę” Michała Borczucha (Teatr Nowy w Warszawie). Nagrody powędrowały też do twórców „Podróży zimowej” w reż.... Czytaj więcej

Młodzi w "Amoku" – dyplom krakowskiej PWST w reż. Marcina Libera na "Boskiej"

Opublikowano Autor:

“Amok. Pani Koma zbliża się” w reżyserii Marcina Libera to dyplom V roku Wydziału Aktorskiego PWST w Krakowie. Młodzi artyści próbują znaleźć odpowiedź na pytania: skąd się bierze i w jaki sposób rodzi się zło, które popycha ludzi do masowego zabijania. Materią poddaną teatralnej eksploracji stają się głośne medialne sprawy masakr, dokonywanych przez młodych ludzi w szkołach, na uniwersytetach czy też na norweskiej wyspie Utoya. Bardzo istotnym i interesującym wątkiem... Czytaj więcej

"Wojna i pokój" Libera – Polaków marzenia o Austerlitz

Opublikowano Autor:

„Wojna i pokój” w Powszechnym zaczęła się od zachwytu. Na scenie zobaczyłem bale sprasowanej słomy – element inteligentnej i niezwykle przemyślanej scenografii Mirka Kaczmarka – i pomyślałem: cóż za finezja! Oświetlić „Wojnę i pokój” żniwami Lewina z „Anny Kareniny”, zderzyć sielankę Lewinowskiej Rosji z zepsuciem i pustką moskiewskiej elity – pomysł znakomity. Dalej też nie było najgorzej. Demitologizacja tołstojowskiej Rosji, przypomnienie, że bohaterowie powieści to ludzie z krwi i kości... Czytaj więcej