Tekst ten napisałem po obejrzeniu spektaklu “Żółty – cierpienia Belgii II: Rex” w ramach oficjalnego dziennika festiwalowego KONTAKTU 2021. Jako, że spektakl wraz z dwoma pozostałymi częściami cyklu, będzie prezentowany w tę sobotę, 2 lipca na Festiwalu Malta w Poznaniu, postanowiłem go wyodrębnić i udostępnić. Zapraszam! Przedstawienie Luka Percevala będące częścią trylogii – składającej się ze spektakli układających się w kolory belgijskiej flagi i rozliczających się ze wstydliwymi epizodami w... Czytaj więcej
Północ w Oceanie dobra i zła – “Solaris” w/g Lema w reż. Marcina Wierzchowskiego w Teatrze Ludowym w Krakowie
„Do tej adaptacji mam bardzo zasadnicze zastrzeżenia. Po pierwsze, życzyłbym sobie zobaczyć planetę Solaris, ale niestety reżyser mi tego nie umożliwił, bo jest to przecież kameralne. A po drugie (…) on wcale nie zrobił „Solaris”, ale „Zbrodnię i karę”. Przecież w utworze wychodzi tylko tyle, że ten paskudny Kelvin doprowadził biedną Harey do samobójstwa, a potem ma z tego powodu wyrzuty sumienia, które są wzmocnione jej pojawieniem się; i to... Czytaj więcej
Historia de una locura común – “Under the influence”/”Bajo presión”/Maja Kleczewska/Critica
por Tomasz Domagala, traducción de Barbara Michałek – Pendowska Mabel Longhetti, la protagonista de la película de John Cassavetes titulada Mujer bajo presión, ama la música clásica y, en particular, la ópera. Cuando está sola la escucha con pasión, se convierte para ella en una suerte de escapatoria de los problemas de la vida cotidiana, que se acumulan día a día y se vuelven insoportables y agobiantes. Incapaz manejarlos sufre... Czytaj więcej
Nie wypaść z karuzeli marzeń – o "Beczce prochu" w reż. Małgorzaty Bogajewskiej (Teatr Ludowy w Krakowie) oraz "Opowieściach lasku wiedeńskiego" w reż. Michała Kotańskiego (Teatr im. Żeromskiego w Kielcach)
Dyplomy w szkołach teatralnych to spektakle w których najważniejsi są młodzi aktorzy i ich role. Wynika to ze specyficznej funkcji takiego przedstawienia – ma ono przede wszystkim dać adeptom sztuki aktorskiej możliwość zaprezentowania światu swojego talentu i dopiero co nabytych umiejętności. Oczywiście żaden z reżyserów nie zapomina o wartości artystycznej całości, schodzi ona jednak na plan dalszy. Ma to również konsekwencje dla piszącego o takim spektaklu – obowiązuje swoista taryfa... Czytaj więcej
Boże Narodzenie 2016
Szanowni Czytelnicy DsK! Z okazji Świat Bożego Narodzenia, życzę Państwu zdrowia, pomyślności i spokoju! Niech te kilka dni będzie dla Państwa czasem odpoczynku od trudnej codzienności! Czasem, w którym znajdą Państwo dłuższą chwilę dla Najbliższych, Przyjaciół a może też dla odkładanej od kilku miesięcy dobrej książki! Niech Światło Betlejemskie będzie z Nami! Pozdrawiam zimowo, Tomasz Domagała Share
W kartotece przeszłości – „Marzec 1968. Dobrze żyjcie – to najlepsza zemsta” Pawła Demirskiego w reż. Moniki Strzępki w Teatrze Żydowskim
Jan Kott tuż po warszawskiej prapremierze “Kartoteki” Tadeusza Różewicza w 1960 roku pisał: „Bohater ma na imię Piotruś, Jurek, Wacek, Tadek. Brak mu jednego imienia: Konrad. Bo to naprawdę jest Konrad tylko zmieniły się maski. (…) Wyspiańskiemu był potrzebny cały Wawel, Różewicz stawia żelazne łóżko na rogu Alej i Marszałkowskiej. To nie są żarty. Różewicz naprawdę napisał tradycyjny narodowy dramat. Konrad i społeczeństwo, Konrad i Polska, Konrad i świat. Konrad... Czytaj więcej
Grając w zamknięte karty – "Wiosna" Leonardo Moreiry w Teatrze Studio
Wyobraźcie sobie, że macie przed sobą kartę do gry, na przykład waleta pik. U góry mamy jakąś jego podobiznę, a na dole jej lustrzane odbicie. Niby to ten sam walet, ale wszystko zależy od tego, jak położymy kartę – raz odbicie staje się podobizną, raz podobizna odbiciem. Właściwie nie sposób powiedzieć, która figura jest waletem prawdziwym: dolna czy górna. Zresztą, co to znaczy: dolna czy górna? Przecież w istocie zależy... Czytaj więcej
"Wujaszek Wania" w czerwonym płaszczyku – Czechow w Teatrze 6.piętro
Jeśli chodzi o „Wujaszka Wanię” w reżyserii Andrzeja Bubienia w „Teatrze 6.piętro” w Warszawie, to uczucia mam mieszane. Bardzo podobał mi się przede wszystkim Wojciech Malajkat w roli tytułowej. Dzięki kreacji Malajkata, bodaj pierwszy raz w życiu zobaczyłem inscenizację „Wujaszka Wani”, w którym Iwan Wojnicki – bo tak brzmi prawdziwe imię wujaszka – jest nie tylko bohaterem tytułowym, lecz prawdziwie główną postacią. To on trzyma w ryzach całe przedstawienie, to... Czytaj więcej
W poszukiwaniu wciąż traconej Europy – "Francuzi" Krzysztofa Warlikowskiego
W finale Francuzów Krzysztofa Warlikowskiego zamknięta w szklanej gablocie aktorka Rachela (Agata Buzek) mówi ostatni monolog Fedry z tragedii Racine’a, w którym bohaterka tuż przed śmiercią staje wreszcie w prawdzie – wyznaje swój grzech i bierze za niego odpowiedzialność. W gablocie wraz z nią jest ktoś jeszcze – mężczyzna o powierzchowności Fantomasa, słynnego francuskiego bohatera filmów na podstawie powieści Pierre’a Souvestre’a i Marcela Allaina (Claude Bardouil). Mężczyzna ten towarzyszy nam od... Czytaj więcej