Archiwum Tagów: Olga Tokarczuk

Raz sarnie Śmierć – o spektaklu londyńskiej kompanii Complicité „Prowadź swój pług przez kości umarłych” wg Olgi Tokarczuk w reż. Simona McBurneya (Wiener Festwochen 2023)

„Razu pewnego, obrawszy niebezpieczną drogę/Człowiek prawy z pokorą kroczył/Doliną śmierci” William Blake  W jednej ze scen Empuzjonu Olga Tokarczuk zabiera swojego bohatera, Mieczysława Wojnicza na grzyby, budując przy okazji ciekawą ich hierarchię. Chłopak najpierw więc znajduje kurki, następnie podgrzybki i prawdziwki, żeby w finale swych poszukiwań, wrócić myślami do najważniejszych grzybów swojego dzieciństwa, zbieranych wspólnie z ojcem smardzów. Co ciekawe, na szczycie grzybowej hierarchii jego towarzyszy, Opitza i Rajmunda, znajduje... Czytaj więcej

Z dużej chmury mały deszcz – o „Księgach Jakubowych” Tokarczuk w reż. Zadary w Teatrze Narodowym w Warszawie

Z plakatów zapowiadających w całej Warszawie adaptację Michała Zadary uśmiechała się do przechodniów twarz młodej dziewczyny (Maja Amsterdamska), kompletnie jakby niepasująca do opowieści, którą miała zapowiadać. Kojarzyła się bardziej z międzywojniem czy czasem II wojny światowej niż z „barokową” opowieścią o żydowskim Mesjaszu, Jakubie Franku. Pierwszy raz zauważyłem tę dziewczynę na scenie w roli córki Izraela z Korolówki, Pesełe, ale potem w natłoku postaci i zdarzeń ciągle gdzieś mi uciekała.... Czytaj więcej

Barbara Niechcic w Krainie Metaksy – o “Nocach i dniach” Dąbrowskiej wg Siegoczyńskiego w Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu (DoKontaktu cz. III)

Po obejrzeniu spektaklu Michała Siegoczyńskiego Noce i dnie w toruńskim Teatrze im. Wilama Horzycy pomyślałem, że zrobienie w kinie czy w teatrze porządnej adaptacji powieści Marii Dąbrowskiej może być w tej chwili bardzo trudne, albo wręcz niemożliwe. A to dlatego, że na drodze takiego dość prozaicznego pomysłu znajdują się dwie poważne przeszkody: ikoniczny film Jerzego Antczaka oraz to, co za jego sprawą stało się z opowieścią o losach Barbary i... Czytaj więcej

Jakub Frank czyta Tokarczuk – o “Księgach Jakubowych” w reż. Eweliny Marciniak z Thalia Theater w Hamburgu

Spektakl Eweliny Marciniak podzielony jest na dwie części, które z powodzeniem mogłyby się zamknąć w lakonicznym zdaniu: triumf i upadek Jakuba Franka oraz jego utopii. I chociaż całość opowiedziana jest dość wiernie w stosunku do oryginału, kluczem do zrozumienia funkcji, jaką opowieść Tokarczuk pełni wobec spektaklu i dzisiejszej rzeczywistości, jest prolog. W nim właśnie twórcy zarysowują główne tematy spektaklu, określają naszą perspektywę i za jej pomocą precyzują cel, który przyświecał... Czytaj więcej

Narro, ergo sum! – o “Biegunach” Olgi Tokarczuk w reż. Michała Zadary w Teatrze Powszechnym/Teatrze Łaźnia Nowa (premiera online)

Jak słowo mówione jest naśladownictwem słowa w duszy, tak słowo w duszy jest naśladownictwem »słowa« w bycie od niego wyższym. Plotyn Enneady. tłum. A. Krokiewicz (Uwaga Spoiler!) Biegunów Olgi Tokarczuk można w skrócie opisać jako opowieść pierwszoosobowej narratorki, współistniejącą z szeregiem innych – mniejszych i większych, współczesnych i historycznych – epizodów narracyjnych, które pojawiają się na stronicach książki, niczym skalne obiekty w przestrzeni kosmicznej. Pojawiają się znikąd i w niebycie... Czytaj więcej

Jakubowa drabina z powyłamywanymi szczeblami – „Księgi Jakubowe” Tokarczuk w reż. Eweliny Marciniak w Powszechnym

Podczas drogi na wesele Izaaka Szora słabnie nagle ciotka jego ojca, wiekowa Jenta. Ojciec pana młodego, Elisza, boi się, że umrze ona w samo wesele, psując zaplanowaną ceremonię. Posyła tedy po lekarza Aszora Rubina, aby ten zbadał staruszkę i postawił diagnozę. Medyk stwierdza, że kobiecie nic już nie pomoże, gdyż ona po prostu umiera. Chaja, najstarsze z dzieci Szora, postanawia powstrzymać śmierć Jenty za pomocą amuletu z magiczną inskrypcją. Jenta... Czytaj więcej