Archiwum autora pidraf

Bułhakow drugiej świeżości albo po perfumach ich poznacie – „Każdy dostanie to, w co wierzy” Janiczak i Rubina w Teatrze Powszechnym

24 lipca, 2016 7:43 pm Dodane przez Możliwość komentowania Bułhakow drugiej świeżości albo po perfumach ich poznacie – „Każdy dostanie to, w co wierzy” Janiczak i Rubina w Teatrze Powszechnym została wyłączona

Punktem wyjścia spektaklu Jolanty Janiczak i Wiktora Rubina „Każdy dostanie to, w co wierzy”, zrealizowanego na motywach „Mistrza i Małgorzaty” w Teatrze Powszechnym w Warszawie jest wygłoszona w czasie seansu czarnej magii, na scenie teatru Variete wypowiedź Wolanda, który tymi słowy zwraca się do Korowiowa: “Powiedz mi zacny Fagocie, twoim zdaniem mieszkańcy Moskwy bardzo się zmienili.(…) Masz rację. Ludność tego miasta bardzo się zmieniła… zewnętrznie mam na myśli… zresztą i... Czytaj więcej


„Jasno, że oko wykol” – „Robert Robur” Krzysztofa Garbaczewskiego w TR Warszawa

8 lipca, 2016 1:59 pm Dodane przez Możliwość komentowania „Jasno, że oko wykol” – „Robert Robur” Krzysztofa Garbaczewskiego w TR Warszawa została wyłączona

Spektakl   na podstawie powieści „Niezwykłe przygody Roberta Robura” autorstwa młodego, przedwcześnie zmarłego pisarza Mirosława Nahacza, jak większość współczesnych przedstawień teatralnych rozpoczyna się w blackoutem. Po krótkiej chwili z ciemności wyłania się oświetlona scena, ograniczona od tyłu wielką kolorową kurtyną. W jej centralnej części znajduje się monstrualne oko, w którym umieszczony został ekran. Pierwsze dwie części spektaklu będziemy oglądać na tym właśnie ekranie – jako relację live z wydarzeń, rozgrywających się... Czytaj więcej


Jakubowa drabina z powyłamywanymi szczeblami – „Księgi Jakubowe” Tokarczuk w reż. Eweliny Marciniak w Powszechnym

1 lipca, 2016 4:40 pm Dodane przez Możliwość komentowania Jakubowa drabina z powyłamywanymi szczeblami – „Księgi Jakubowe” Tokarczuk w reż. Eweliny Marciniak w Powszechnym została wyłączona

Podczas drogi na wesele Izaaka Szora słabnie nagle ciotka jego ojca, wiekowa Jenta. Ojciec pana młodego, Elisza, boi się, że umrze ona w samo wesele, psując zaplanowaną ceremonię. Posyła tedy po lekarza Aszora Rubina, aby ten zbadał staruszkę i postawił diagnozę. Medyk stwierdza, że kobiecie nic już nie pomoże, gdyż ona po prostu umiera. Chaja, najstarsze z dzieci Szora, postanawia powstrzymać śmierć Jenty za pomocą amuletu z magiczną inskrypcją. Jenta... Czytaj więcej


W kartotece przeszłości – „Marzec 1968. Dobrze żyjcie – to najlepsza zemsta” Pawła Demirskiego w reż. Moniki Strzępki w Teatrze Żydowskim

26 maja, 2016 8:30 pm Dodane przez 2 komentarze

Jan Kott tuż po warszawskiej prapremierze “Kartoteki” Tadeusza Różewicza w 1960 roku pisał: „Bohater ma na imię Piotruś, Jurek, Wacek, Tadek. Brak mu jednego imienia: Konrad. Bo to naprawdę jest Konrad tylko zmieniły się maski. (…) Wyspiańskiemu był potrzebny cały Wawel, Różewicz stawia żelazne łóżko na rogu Alej i Marszałkowskiej. To nie są żarty. Różewicz naprawdę napisał tradycyjny narodowy dramat. Konrad i społeczeństwo, Konrad i Polska, Konrad i świat. Konrad... Czytaj więcej


„Idźta przez maki, we wsi Moskal stoi” – „Dziady” Nekrošiusa w Teatrze Narodowym

19 maja, 2016 12:00 pm Dodane przez 4 komentarze

W finale II części „Dziadów” Eimuntasa Nekrošiusa pewny, zadowolony z siebie Guślarz (Marcin Przybylski), zachęcony bojaźnią i zbudowanym na skonstruowanych przez siebie fantazmatach (Zły Pan i Dziewczyna) posłuchem gromady, której przewodzi rozpoczyna finałową część swojego „metafizycznego” seansu. Nagle wśród tłumu zauważa kogoś, kto nie jest ani jego aktorem, ani widzem. Tym kimś jest wampiryczny Gustaw (Grzegorz Małecki). Od tego momentu motto Guślarzowego spektaklu, odpowiedź na pytanie, co to będzie –... Czytaj więcej


Wszystko o twojej matce – spektakl Borczucha i Zarzeckiego w Łaźni Nowej

12 maja, 2016 11:54 am Dodane przez Możliwość komentowania Wszystko o twojej matce – spektakl Borczucha i Zarzeckiego w Łaźni Nowej została wyłączona

“ – Czuję się jak idiotka (…) Jak postać w sztuce, która z czymś wyskakuje i wszyscy się od niej odwracają, ponieważ wiedzą coś, czego ona nie wie… – Już nie grają takich sztuk. Dziś nikt nic nie wie. (…)” Alice Munro „Milczenie” Znakomity film Pedro Almodovara „Wszystko o mojej matce” jest hołdem złożonym kobietom, w tym matce reżysera. Hiszpański reżyser tworzy nostalgiczną opowieść o kobietach, zmagających się ze sobą,... Czytaj więcej


Teatr Bogomołowa w negatywie – krakowski "Płatonow" na WST

7 maja, 2016 12:16 am Dodane przez Możliwość komentowania Teatr Bogomołowa w negatywie – krakowski "Płatonow" na WST została wyłączona

„Każdego dnia twój ton był męcząco jednakowy, i każdego dnia miałam wrażenie, że sugerujesz mi jakieś jakby zobowiązania, ciążące na nas przez naszą wspólną przeszłość” – tymi słowami zwraca się Sonia (Zbigniew W. Kaleta) do Płatonowa (Anna Radwan Gancarczyk) w jednej ze scen spektaklu Konstantina Bogomołowa na podstawie Czechowa. Słowa te w pełni oddają niepokój, jakiego może doświadczać widz po spotkaniu z dziwną, niepotykaną formą przedstawienia – zlepkiem skróconych scenek,... Czytaj więcej


„Śmierć i dziewczyna” na lodzie – Jelinek w reżyserii Eweliny Marciniak na WST

29 kwietnia, 2016 5:44 pm Dodane przez Możliwość komentowania „Śmierć i dziewczyna” na lodzie – Jelinek w reżyserii Eweliny Marciniak na WST została wyłączona

W tle jednej ze scen spektaklu Eweliny Marciniak „Śmierć i dziewczyna” w/g Elfriede Jelinek rozbrzmiewa fragment relacji z finału solistek jazdy figurowej na lodzie podczas Igrzysk Olimpijskich w Lillehammer w 1994 roku. Komentator relacjonuje występ młodziutkiej ukraińskiej łyżwiarki, Oksany Baiul. Jej mistrzowski popis – Baiul zdobyła wówczas złoto – zakończył się dramatycznym akcentem: tuż po zejściu z tafli dziewczynka załamała się i doznała ataku histerii. Na filmie w internecie można... Czytaj więcej


Uchodźcy na fali – "Podopieczni" w reż. Miśkiewicza w Starym Teatrze

25 kwietnia, 2016 1:05 pm Dodane przez 1 Komentarz

W przerwie spektaklu Pawła Miśkiewicza „Podopieczni” według Elfriede Jelinek w Starym Teatrze w Krakowie wyszedłem się przewietrzyć na ulicę Starowiślną. Jakież było moje zdziwienie, gdy wracając do środka zobaczyłem we foyer, na schodach prowadzących na scenę, kilku „podopiecznych”, ubranych w sceniczne kostiumy, leżących na leżakach i mówiących do nas swój zbiorowy, rozpisany na głosy monolog. Mówili go, kompletnie nie zwracając uwagi na to, że jest przerwa i część widzów nawet... Czytaj więcej


Przebrała się "Miarka za miarkę" – o spektaklu Koršunovasa w Dramatycznym

11 kwietnia, 2016 7:15 pm Dodane przez Możliwość komentowania Przebrała się "Miarka za miarkę" – o spektaklu Koršunovasa w Dramatycznym została wyłączona

Punkt wyjścia spektaklu „Miarka za miarkę” Koršunovasa jest bardzo ciekawy. Oto Książę (Sławomir Grzymkowski) ma koszmarny sen, w którym państwo jawi mu się jako siedlisko rozpusty i bezprawia. Obraz tego snu jest bardzo sugestywny – zaprojektowana przez scenografa, Gintarasa Makarevičiusa, monumentalna trybuna sejmowa zostaje oświetlona czerwonym światłem, na miejscu dla marszałka pojawia się rajfura pani Przewalska (Agnieszka Warchulska), rozpoczynając swój wyuzdany taniec, w czasie którego z każdej dziury ukrytej w... Czytaj więcej