Czwartek, 2 marca 2023 Pożegnanie w Krainie Metaksy – „A night with Thick & Tight” Czas się pożegnać. Nim jednak przejdę do podziękowań, chciałbym jeszcze wspomnieć o spektaklu angielskiej kompanii Thick & Tight, pokazywanym na marginesie głównego nurtu festiwalu. Olga Tokarczuk w jednym z esejów zawartych w tomie Czuły narrator konstruuje przestrzeń Krainy Metaksy, opierając ją na greckim pojęciu zaczerpniętym z Uczty Platona. Słowo metaksy (μεταξu) było używane przez starożytnych... Czytaj więcej
Zajrzeć za kurtynę – o “Królu Edypie” Nicolasa Stemanna z Schauspielhaus Zürich (Dni Lessinga w Thalia Theater)
Czasem w teatrze wystarczy aktor i… kurtyna. Spektakl Nicolasa Stemana z Zurychu, podobnie jak ten Sofoklesowy dramat, zaczyna się informacją, że na Teby spadła zaraza. Żelazna kurtyna opada na scenę Thalii, a my, razem z aktorkami, które opowiadają tę historię, zostajemy odcięci. Oddzielenie od świata, od ludzi, ale i od rozumienia spraw, których człowiek pojąć nie może. Przez następne 90 minut kurtyna podniesie się tylko bodaj dwa razy, i to... Czytaj więcej
Pod powiekami – o spektaklu “Wij” wg Gogola w reż. K. Sieriebriennikowa w Thalia Theater w Hamburgu
W hamburskiej Thalia Theater, jednej z najważniejszych niemieckich scen, trwa właśnie festiwal – Dni Lessinga, będący programową mieszanką tego, co wyprodukowano ostatnio na tej scenie z tym, co w teatrze europejskim interesujące i w jakimś stopniu aktualne. Jako że dotarłem do Hamburga dopiero wczoraj (festiwal trwa od 25 stycznia), na początek przyszło mi obejrzeć jedną z najnowszych produkcji gospodarzy – spektakl WIJ w reżyserii Kiriłła Sieriebriennikowa, będący napisaną wspólnie z... Czytaj więcej
Aue jedzie na Ukrainę – o „Eryniach” wg Jonathana Littella w reż. Siergieja Łoźnicy w Jaunimo Teatras w Wilnie
Jest w Miejskim Archiwum Medialnym miasta Lwowa fotografia autorstwa bliżej nieznanego Sztrajnberga (przy nazwisku nie ma niestety imienia) z 1943 roku, przedstawiająca występujących na ulicy żydowskich muzyków. Jedynymi uchwyconymi na zdjęciu słuchaczami tego „koncertu” są naziści w różnych mundurach i przypadkowo chyba zabłąkany pies. Fotografia ma tytuł Tango śmierci, i jest ilustracją powszechnej praktyki niemieckich zbrodniarzy, którzy ściągali żydowskich muzyków z obozów bądź gett i zmuszali ich do grania podczas... Czytaj więcej
Czarna magia oraz jak ją zdemaskowano – o “Mistrzu i Małgorzacie” Ondreja Spišáka z Teatro Tatro (Festiwal Via Carpatia w Olsztynie)
Scena słynnego balu u Szatana, na którym Małgorzata sprawuje funkcję gospodyni, wyglądała oszałamiająco, ale nie ze względu na zastosowane w niej teatralne środki (choć te również były znakomite), a na treści, jakie ze sobą niosła, będąc jednocześnie kluczem do tego wspaniałego spektaklu. Oto w momencie, gdy trzeba już niemal witać gości, Woland w brawurowej interpretacji Łukasza Kosa doznaje dziwnej zapaści. Staje się nagle bezwolną kukłą, którą jego słynna trupa (Behemot,... Czytaj więcej
From Asia with love! – oficjalny dziennik InlanDimensions Festival 2022
Niedziela, 9 października 2022 Taniec Bezbronnych z Fukuoki – o „Stacji wodnej” w reż. Ōto Shōgo/Kima Seila kompanii SEAMI & Arts Management Center Stacja wodna z Fukuoki to jedno z moich największych teatralnych przeżyć tego roku, a może i ostatniej dekady. A wydawałoby się, że nie ma w tym spektaklu nic zaskakującego. Oto bowiem w przestrzeni jakiegoś postapokaliptycznego śmietniska – bardziej z przyszłości niż z przeszłości (świadczą o tym stara,... Czytaj więcej
Kochaj mnie od grobowej deski – o spektaklu „Gdy przechodzisz nad mym grobem” w reż. Sergio Blanco na Kunstfest Weimar
Kochany/Jak wiatr/Gdy przechodzisz nad mym grobem/Z wnętrza mojej pieczary/Z pożądania/Rozerwę swój całun Hafez, perski poeta (1310-90) Opowieść fabularna, którą eksploatuje w swojej sztuce i opartym na niej spektaklu Gdy przechodzisz nad mym grobem urugwajski dramaturg i reżyser Sergio Blanco, jest prosta, choć na pierwszy rzut oka nieco skandalizująca. Oto mieszkający w Paryżu pisarz, Sergio Blanco, postanawia popełnić w prywatnej klinice w Szwajcarii samobójstwo z asystą, a ciało zapisać Khaledowi, młodemu nekrofilowi... Czytaj więcej
Poczuć pełnię wiosny – o spektaklu „Przerwany sen” Danny Yunga z kompanii Zuni Icosahedron z Hongkongu (InlanDimensions)
Tekst ten napisałem podczas zeszłorocznej edycji InlanDimensions 2021, odbywającej się online a publikowałem go w ramach oficjalnego dziennika festiwalu. Jako, że w tym roku zespół Danny Yunga przyjeżdża z tym spektaklem do Polski, “na żywo” postanowiłem go wykroić stamtąd i opublikować osobno, gdyż może on się komuś po prostu przydać! Osobiście zamierzam spektakl obejrzeć na żywo raz jeszcze, dam wtedy znać, czy coś się zmieniło w mojej jego ocenie! Podstawą... Czytaj więcej
Ze śmiercią jej do twarzy – o spektaklu “Grimm” w reż. Elmārsa Seņkovsa z Liepājas Teātris (Trans/misje 2022)
Jako że scenariusz spektaklu Grimm oparty jest na baśniach słynnych braci, jedną z jego bohaterek jest oczywiście Królewna Śnieżka (Kintija Stūre). W wersji Elmārsa Seņkovsa to łudząco podobna do Max Mayfield z serialu Stranger Things dziewczynka ze słuchawkami, która żyje w swoim świecie, dyskretnie wprowadzając w przestrzeń spektaklu temat autyzmu. Po ugryzieniu jabłka pogodny autyzm Królewny Śnieżki ustępuje miejsca depresji. Jej sen, z którego ma ją obudzić piękny książę, przybiera... Czytaj więcej
Belgijska kolorowanka – o spektaklu “Żółty – cierpienia Belgii II: Rex” Luka Percevala z NTGent
Tekst ten napisałem po obejrzeniu spektaklu “Żółty – cierpienia Belgii II: Rex” w ramach oficjalnego dziennika festiwalowego KONTAKTU 2021. Jako, że spektakl wraz z dwoma pozostałymi częściami cyklu, będzie prezentowany w tę sobotę, 2 lipca na Festiwalu Malta w Poznaniu, postanowiłem go wyodrębnić i udostępnić. Zapraszam! Przedstawienie Luka Percevala będące częścią trylogii – składającej się ze spektakli układających się w kolory belgijskiej flagi i rozliczających się ze wstydliwymi epizodami w... Czytaj więcej