Uciekająca panna młoda w palarni – „Opowieści Lasku Wiedeńskiego” Ödöna von Horvátha wg Yany Ross z Teatru Młodzieżowego w Wilnie (DoKontaktu cz. V)

Opublikowano Autor:

Bohaterką dramatu von Horvátha jest przede wszystkim młoda Marianna, córka właściciela sklepu z zabawkami, Czarodzieja. Jak pisał kiedyś Łukasz Drewniak, to taka jedna, co nie chciała wyjść za mąż za rzeźnika, wpadła w oko prowincjonalnemu żigolakowi, urodziła mu dziecko, a potem porzuciła je u „teściowej”, żeby robić karierę i pieniądze w porno-biznesie. Nie trzeba chyba dodawać, że owa kariera była wymuszona nieodpowiedzialnością ojca dziecka oraz kamiennym sercem jej własnego. Po... Czytaj więcej

W Kontakcie z Twórcami – festiwalowe rozmowy o spektaklach

Opublikowano Autor:

Niedziela, 22 maja 2022 W poszukiwaniu wewnętrznego dramaturga – rozmowa z reżyserem Michałem Siegoczyńskim na marginesie Nocy i dni z Teatru Horzycy w Toruniu. Tomasz Domagała: Powiedzieć sobie robię Noce i dnie to jedno, drugie – przystąpić do ich inscenizacji. Co panu w tej pracy sprawiło największą trudność? Co pana zaskoczyło? Michał Siegoczyński: Najbardziej zaskakujące było dla mnie to, że gdy próbowałem fragmentami pisać tę adaptację klasycznie, to wtedy ona... Czytaj więcej

Radu Afrima “W oczach Zachodu” – o “Trzech siostrach” z Teatru Narodowego im. I.L. Caragiale w Bukareszcie (DoKontaktu cz. IV)

Opublikowano Autor:

To, co w bukaresztańskich Trzech siostrach najciekawsze, zostało Czechowowi dopisane. W podtytule adaptacji czytamy (nie)naturalnie luźny scenariusz na podstawie sztuki Czechowa i tak należy ją traktować. Na razie muszę poczynić pewne założenia dla tego tekstu. Po obejrzeniu spektaklu zrozumiałem, że nie mogę tego spektaklu tak po prostu interpretować, gdyż oglądanie tej misternie utkanej z Czechowa i współczesności układanki ma sens tylko wtedy, gdy się jej kolejne elementy wychwytuje i samodzielnie... Czytaj więcej

Manipulowalne Cyfrowo Wideo Yany Ross – „Krótkie rozmowy z paskudnymi ludźmi” wg Davida Fostera Wallace’a w Schauspielhaus Zurych

Opublikowano Autor:

Forma wywiadu mnie pociąga, ponieważ podoba mi się pomysł transkrypcji, sprowadzającej wszystko do poziomu głosu. Istnieje mnóstwo opowieści, składających się tylko z głosów. Zwracają się do czytelnika bezpośrednio, ale jest to rodzaj „zapisu kamery”, który wydaje mi się nieco „poruszony”, podczas gdy transkrypcja jest wiarygodnym sposobem na wyeliminowanie wszystkich sposobów reprezentacji poza osobą, która mówi. Jest to sposób na umożliwienie czytelnikowi poznania i postrzegania postaci wyłącznie poprzez jej głos. „Krótkie... Czytaj więcej

Barbara Niechcic w Krainie Metaksy – o “Nocach i dniach” Dąbrowskiej wg Siegoczyńskiego w Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu (DoKontaktu cz. III)

Opublikowano Autor:

Po obejrzeniu spektaklu Michała Siegoczyńskiego Noce i dnie w toruńskim Teatrze im. Wilama Horzycy pomyślałem, że zrobienie w kinie czy w teatrze porządnej adaptacji powieści Marii Dąbrowskiej może być w tej chwili bardzo trudne, albo wręcz niemożliwe. A to dlatego, że na drodze takiego dość prozaicznego pomysłu znajdują się dwie poważne przeszkody: ikoniczny film Jerzego Antczaka oraz to, co za jego sprawą stało się z opowieścią o losach Barbary i... Czytaj więcej

Moda na sukces? – O spektaklu “Stracone złudzenia” wg Balzaka w reż. Jana Mikuláška z Divadla Na zábradlí w Pradze (DoKONTAKTU cz. II)

Opublikowano Autor:

Jedną z najważniejszych rozmów w Straconych złudzeniach Honoriusza Balzaka wydaje się ta odbywająca się między głównym bohaterem powieści, dwudziestojednoletnim poetą Lucjanem Chardonem vel de Rubempré a przebiegłym i zepsutym już mimo młodego wieku dziennikarzem, Stefanem Lousteau, do którego ten pierwszy udaje się po protekcję. Chardon, mimo że jest w Paryżu dopiero od kilku dni, zdążył już przeżyć porzucenie przez kochankę, bogatą panią de Bargeton oraz towarzyszące temu klasowe upokorzenie, dołączyć... Czytaj więcej

Dziwny przypadek sarny nocną porą – „Pieśni bez słów” w reż. Thoma Luza z Bernetta Theaterproduktionen (DoKONTAKTU cz. I)

Opublikowano Autor:

Tekst ten stanowi część oficjalnego “PrzedDziennika” Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Kontakt 2022. Kolejne części, poświęcone prezentowanym w Toruniu spektaklom, będą się ukazywały sukcesywnie do 2o maja. Zapraszam! Klucze do oczytania spektaklu Thoma Luza ukryte są już w prologu, ale właściwie w każdej scenie – gdy tylko przyjrzymy się jej bliżej – odnajdziemy sekretne przejścia, prowadzące do skomplikowanego labiryntu pomieszanych ze sobą narracji, które stanowią szkielet tego nadzwyczajnego spektaklu. Zacznijmy więc od... Czytaj więcej

DobraPunkt – oficjalny dziennik festiwalowy 56. PTMF Kontrapunkt 2022

Opublikowano Autor:

Sobota, 30 kwietnia 2022 Say something, say something – o „Maszynie” Jagody Szelc z Teatru Polskiego w Bydgoszczy Jako że fabuła spektaklu Teatru Polskiego w Bydgoszczy oparta jest na założeniach opowiadania Franza Kafki Kolonia Karna, pozwolę sobie zacytować jego fragment: Jest to szczególny aparat – powiedział oficer do podróżnego-badacza i jak gdyby z pewnym zdumieniem spojrzał na dobrze mu przecież znany przyrząd. Zdawało się, że podróżny jedynie z grzeczności przyjął... Czytaj więcej

Bitwa na głosy – o „Wiśniowym sadzie” w reż. Małgorzaty Warsickiej z Teatru im. Jaracza w Łodzi

Opublikowano Autor:

Kluczem do zrozumienia spektaklu Małgorzaty Warsickiej wydają się właściwie dwie sceny: słynne pęknięcie struny w połączeniu z wtargnięciem Przechodnia oraz rozmowa Raniewskiej (Ewa Audykowska-Wiśniewska) z „wiecznym studentem” Pietią (Krzysztof Wach), wyrastającym w tej inscenizacji na głównego antagonistę Raniewskiej (ale o tym za chwilę). Słynne pęknięcie struny z II aktu w interpretacji Karola Nepelskiego, autora zjawiskowej dźwiękowo-muzycznej warstwy spektaklu zamienia się na łódzkiej scenie w odgłosy wojny. Sugestywne do tego stopnia,... Czytaj więcej

Z ciemności jesteś i w ciemność się obrócisz… – „Między nogami Leny czyli Zaśnięcie Najświętszej Marii Panny według Michelangela Caravaggia” w reż. Agaty Dudy-Gracz z Teatru Dramatycznego w Kłajpedzie na 42. Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu

Opublikowano Autor:

Choć w pokazywanym na otwarcie PPA we Wrocławiu spektaklu Agaty Dudy-Gracz jest wiele pięknych i znaczących scen, jedna z nich wydaje się szczególna. Gdy się jej bliżej przypatrzeć, okaże się, że nie tylko stanowi klucz do zrozumienia całości, ale też przerzuca most pomiędzy twórczością Michelangela Caravaggia a teatrem reżyserki. To scena, w której włoski mistrz miesza swoje farby, przygotowując się do malowania. Warto jeszcze odnotować, że od początku spektaklu Caravaggiowi... Czytaj więcej