7 stycznia, 2016 4:55 pmDodane przez pidrafMożliwość komentowania "Wujaszek Wania" w czerwonym płaszczyku – Czechow w Teatrze 6.piętro została wyłączona
Jeśli chodzi o „Wujaszka Wanię” w reżyserii Andrzeja Bubienia w „Teatrze 6.piętro” w Warszawie, to uczucia mam mieszane. Bardzo podobał mi się przede wszystkim Wojciech Malajkat w roli tytułowej. Dzięki kreacji Malajkata, bodaj pierwszy raz w życiu zobaczyłem inscenizację „Wujaszka Wani”, w którym Iwan Wojnicki – bo tak brzmi prawdziwe imię wujaszka – jest nie tylko bohaterem tytułowym, lecz prawdziwie główną postacią. To on trzyma w ryzach całe przedstawienie, to... Czytaj więcej
30 grudnia, 2015 6:47 pmDodane przez pidrafMożliwość komentowania "Złote Truskawy 2015" – teatralne antypodsumowanie roku została wyłączona
Drodzy Czytelnicy, w związku z odchodzącym na pola historii rokiem 2015, nadszedł czas na przyznanie dorocznych antynagród w dziedzinie teatru. W zeszłym roku nagrody te nosiły „pożyczone” z Hameryki miano – „Złote Maliny”. W tym roku, chcąc podwyższyć ich prestiż i dać im szansę na nowe, prawdziwe polskie życie, postanowiłem zmienić ich nazwę na bliższe memu sercu i naszemu narodowemu podwórku miano – „Złote Truskawy”. Odtąd corocznie będę one przyznawane... Czytaj więcej
23 grudnia, 2015 1:00 pmDodane przez pidrafMożliwość komentowania PIEKŁO – NIEBO – podsumowanie VIII edycji festiwalu teatralnego BOSKA KOMEDIA (Kraków, 4 -13 grudnia 2015) została wyłączona
W grudniu sceny krakowskich teatrów stały się miejscem prawdziwej teatralnej uczty. Swoje najnowsze spektakle pokazywali zarówno mistrzowie (m.in. Krystian Lupa, Krzysztof Warlikowski czy Grzegorz Jarzyna), jak i „młodzi gniewni” polskiego teatru (m.in. Monika Strzępka, Krzysztof Garbaczewski, Michał Borczuch czy słynna z afery porno – Ewelina Marciniak). W konkursie na najlepsze przedstawienie międzynarodowe jury doceniło „Apokalipsę” Michała Borczucha (Teatr Nowy w Warszawie). Nagrody powędrowały też do twórców „Podróży zimowej” w reż.... Czytaj więcej
19 grudnia, 2015 1:13 pmDodane przez pidrafMożliwość komentowania Pięć postaci Elfriede Jelinek w poszukiwaniu autorki – "Podróż zimowa" w reż. Pawła Miśkiewicza z Teatru Polskiego we Wrocławiu została wyłączona
Bohaterką spektaklu Pawła Miśkiewicza „Podróż zimowa” na podstawie prozy Elfriede Jelinek jest ona sama. Zjawia się na scenie już w pierwszej scenie. Grająca ją Halina Rasiakówna ma charakterystycznie zaczesane do góry włosy i znane z licznych zdjęć ogromne ciemne okulary. W ręku trzyma skrzypce. Już ma zacząć na nich grać, gdy do stojącego po lewej stronie pianina podchodzą muzycy wraz z Natashą (Maja Kleszcz). Natasha Kampus, bo o nią tu... Czytaj więcej
9 grudnia, 2015 2:19 pmDodane przez pidrafMożliwość komentowania Prawdziwa "Kwestia techniki" – spektakl Michała Buszewicza na "Boskiej Komedii" została wyłączona
W przedstawieniu Michała Buszewicza „Kwestia techniki” najbardziej podobał mi się nastrój, kreowany przez wyświetlane na ścianach haiku, autorstwa japońskich XVII-wiecznych poetów. Poezja japońskich mistrzów przeniosła ideę przedstawienia w bezczas, w przestrzeń wiecznego tu i teraz, przestrzeń, w której sytuuje się również teatr (czy raczej idea teatru). Zarazem – w połączeniu ze światłem i muzyką – nadawała spektaklowi jakiś nieuchwytny nastrój, jakąś szarpiącą melancholię, która czasem pojawia się o zachodzie słońca... Czytaj więcej
8 grudnia, 2015 12:45 pmDodane przez pidrafMożliwość komentowania Młodzi w "Amoku" – dyplom krakowskiej PWST w reż. Marcina Libera na "Boskiej" została wyłączona
„Amok. Pani Koma zbliża się” w reżyserii Marcina Libera to dyplom V roku Wydziału Aktorskiego PWST w Krakowie. Młodzi artyści próbują znaleźć odpowiedź na pytania: skąd się bierze i w jaki sposób rodzi się zło, które popycha ludzi do masowego zabijania. Materią poddaną teatralnej eksploracji stają się głośne medialne sprawy masakr, dokonywanych przez młodych ludzi w szkołach, na uniwersytetach czy też na norweskiej wyspie Utoya. Bardzo istotnym i interesującym wątkiem... Czytaj więcej
7 grudnia, 2015 10:25 pmDodane przez pidrafMożliwość komentowania Niemożliwość wyspy – Houellebecq w TR Warszawa została wyłączona
Od razu się przyznaję – nie czytałem książki Michela Houellebecqa „Możliwość wyspy”. W związku z tym z przedstawienia Magdy Szpecht w TR Warszawa nie zrozumiałem wiele. Wiadomo na pewno, że rzecz się dzieje na dwóch, przeplatających się, planach czasowych: między rokiem 1999 a 2013 i w bliżej nieokreślonej przyszłości. Miejscem akcji „współczesnej” jest Madryt, miejscem akcji w przyszłości jest wyspa Lanzarote, prawdopodobnie Nowy Jork, ale też wszechobecna w wizualizacjach Warszawa.... Czytaj więcej
27 listopada, 2015 1:28 pmDodane przez pidrafMożliwość komentowania Big Ben w "Strasznym dworze" – Moniuszko w reżyserii Davida Pountneya w Operze Narodowej została wyłączona
W początkowych didaskaliach III aktu „Strasznego dworu” Stanisława Moniuszki pojawia się informacja o tym, iż w jednej z sal dworu Miecznika znajdują się „dwa portrety mężczyzn w całej postaci naturalnych rozmiarów, jeden w zbroi, drugi w ubiorze hetmańskim”. Chwilę później Skołuba w słynnej arii „Ten zegar stary” wspomina o kolejnych dwóch obrazach, wiszących w owej sali: „Te wielkie malowidła dwa/Na względzie wasze miej/Miecznika pra-prababka ta/Ta pra-prababką tej” W wywiadzie zamieszczonym... Czytaj więcej
12 listopada, 2015 10:57 amDodane przez pidrafMożliwość komentowania "Wróg ludu" u bram Starego Teatru – Ibsen w reżyserii Klaty została wyłączona
Małym uzdrowiskowym miastem w południowej Norwegii wstrząsa skandal – oto główny lekarz uzdrowiska, Thomas Stockmann, nie tylko odkrywa, że na skutek działań miejscowej władzy uzdrowisko truje, zamiast leczyć, lecz także postanawia to ogłosić społeczeństwu. Wszystko w imię dobra ludu. Miejscowa elita – dziennikarz, drukarz, przewodniczący związku właścicieli domów dla kuracjuszy, kapitan – wstrząśnięta tym odkryciem, entuzjastycznie odnosi się do planów Stockmanna, gotowa służyć mu wszelką pomocą w celu ujawnienia prawdy.... Czytaj więcej
3 listopada, 2015 12:06 pmDodane przez pidrafMożliwość komentowania Nierade kury na wesele – "Ożenek" Nikołaja Kolady w Teatrze Śląskim została wyłączona
W finale Ożenku Gogola Iwan Kuźmicz Podkolesin (Marek Rachoń), nie chcąc poślubić Agafii Tichonowny (Grażyna Bułka), wyskakuje z okna domu przyszłej małżonki i dorożką ucieka w siną dal. W katowickim przedstawieniu Nikołaja Kolady dorożki nie ma i nie będzie. Okno znajduje się w podłodze. Podkolesin w sposób dziwnie smutny i uroczysty wygłasza swój ostatni monolog i skacze z okna, w ciemność. Gogolowska komedia kończy się tragicznie. Śmiech, który towarzyszył nam... Czytaj więcej
23 października, 2015 4:33 pmDodane przez pidrafMożliwość komentowania W poszukiwaniu wciąż traconej Europy – "Francuzi" Krzysztofa Warlikowskiego została wyłączona
W finale Francuzów Krzysztofa Warlikowskiego zamknięta w szklanej gablocie aktorka Rachela (Agata Buzek) mówi ostatni monolog Fedry z tragedii Racine’a, w którym bohaterka tuż przed śmiercią staje wreszcie w prawdzie – wyznaje swój grzech i bierze za niego odpowiedzialność. W gablocie wraz z nią jest ktoś jeszcze – mężczyzna o powierzchowności Fantomasa, słynnego francuskiego bohatera filmów na podstawie powieści Pierre’a Souvestre’a i Marcela Allaina (Claude Bardouil). Mężczyzna ten towarzyszy nam od... Czytaj więcej
19 października, 2015 11:55 amDodane przez pidrafMożliwość komentowania Elektryczne krzesło Alvisa Hermanisa – o spektaklu „Płatonow” wg Czechowa z Burgtheater z Wiednia została wyłączona
Michał Płatonow (Martin Wuttke) w czechowowskim spektaklu Burgtheater, dwukrotnie siada na krześle odwróconym tyłem do widzów. Pierwszy raz na początku, gdy wywiązuje się między nim a towarzystwem zgromadzonym w Wojnicówce nieprzyjemna wymiana zdań, drugi raz w finale, gdy odbywa przejmującą rozmowę z właścicielką posiadłości, generałową Anną (Dörte Lyssewski). Od tego momentu krzesło już do końca pozostanie puste. W finale pojawi się na nim strzelba. Jak to u Czechowa – musi... Czytaj więcej
Film Paolo Sorrentino Młodość został w części nakręcony w Davos, które jak wiadomo jest pierwowzorem sanatorium Berghof, będącego miejscem akcji Czarodziejskiej Góry. Po obejrzeniu filmu postanowiłem pójść tym tropem i okazało się, że film Sorrentino ma z arcydziełem Tomasza Manna więcej wspólnego, niż na pierwszy rzut oka się wydaje. Pytałem kilku swoich znajomych o czym jest ten film, i choć wszyscy się nim zachwycali, żaden z nich nie potrafił krótko... Czytaj więcej
30 września, 2015 10:28 amDodane przez pidrafMożliwość komentowania Nosorożec nie jednorożec – O "Błogich dniach" Urbańskiego w Ateneum została wyłączona
Kilka lat temu oglądałem znakomity hiszpański film Życie zaczyna się dzisiaj/la vida empieza hoy Laury Mañá. Jego bohaterami są starsi ludzi, którzy decydują się wziąć udział w warsztatach erotycznych dla ludzi po siedemdziesiątce prowadzonych przez instruktorkę Olgę (znana z almodovarowskiego Wszystko o mojej matce Rosa María Sardá). Film poruszał arcyważny temat życia i problemów starszych ludzi, który w dzisiejszym świecie, w ramach wszechobecnego kultu młodości został całkowicie zepchnięty na margines.... Czytaj więcej
20 czerwca, 2015 6:41 pmDodane przez pidrafMożliwość komentowania W poszukiwaniu straconego Hamleta – Garbaczewski w Starym Teatrze została wyłączona
Koncepcja „Hamleta” Garbaczewskiego w Starym Teatrze ma swoje źródło w tym oto fragmencie szekspirowskiego arcydzieła: HORACJO (…) mnie zaś Pozwólcie i wszem wobec, i każdemu Nieświadomemu prawdy opowiedzieć, Jak się to stało. Przyjdzie wam usłyszeć O czynach krwawych, wszetecznych, wyrodnych, O chłostach trafu, przypadkowych mordach, O śmierciach skutkiem zdrady lub przemocy, O mężobójczych planach, które spadły Na wynalazcy głowę. O tym wszystkim Ja wam dać mogę wieść dokładną. FORTYNBRAS Pilno... Czytaj więcej
21 maja, 2015 9:01 pmDodane przez pidrafMożliwość komentowania Fizjologia kloaki – „Mary Stuart” w reż. Agaty Dudy Gracz w Teatrze Ateneum została wyłączona
W programie do przedstawienia „Mary Stuart” w reżyserii Agaty Dudy-Gracz, w zakładce „Listy (niektórych) postaci do aktorów”, tytułowa bohaterka w liście do Agaty Kuleszy przytacza taką oto historyjkę: Dawno temu, jeszcze na francuskim dworze pojawiła się małpka: przywieźli ją jacyś okropni ludzie w prezencie dla Franciszka: miała puszyste futerko koloru piasku i twarz miniaturowego starca. Na początku bawiła się z nami i fikała koziołki po swojej klatce. Z czasem stawała... Czytaj więcej
17 maja, 2015 12:50 pmDodane przez pidrafMożliwość komentowania "Lalka" Farugi w Powszechnym – najlepsze jeszcze przed nami została wyłączona
W czasie pierwszych scen przedstawienia Wojciecha Farugi „Lalka. Najlepsze przed nami” przypomniał mi się pewien list (cytuję w pisowni oryginalnej): Dzień dobry mam na imię Fabian i piszę do Pana z wielką prośba i żalem. Jestem biednym studentem 1 roku i mam juz tego dość, gdyż muszę zyć za smieszne 500 zł miesięcznie, zaczełem również pracować może i mam przez to wiecej pieniędzy jednak przez to brak zycia prywatnego, co... Czytaj więcej
9 kwietnia, 2015 4:48 pmDodane przez pidrafMożliwość komentowania W Oksfordzie nie wrzeszczą tłumy – Krystiana Lupy „Plac bohaterów” wg Bernharda z Litewskiego Narodowego Teatru Dramatycznego w Wilnie została wyłączona
Pamięci Jerzego Grzegorzewskiego w dziesiątą rocznicę śmierci W pierwszej odsłonie dramatu Bernharda „Plac Bohaterów” piętrzą się paczki z napisem Oksford. To rzeczy profesora Josefa Shustera, który właśnie nabył tam dom... Czytaj więcej
25 lutego, 2015 7:46 pmDodane przez pidrafMożliwość komentowania Kiedy słońce było Bogiem – „Mr.Turner” Mike’a Leigh została wyłączona
W jednej ze scen filmu Mike’a Leigh „Mr. Turner”, główny bohater, wielki angielski malarz, obserwuje nadjeżdżającą ogromną, spalinową lokomotywę – wszak akcja dzieje się w I poł. XIX wieku – z której unoszą się kłęby pary. Para ta w jakiś przedziwny sposób zaczyna snuć się wśród leśnych ostępów, pochłania je, wręcz pożera, niczym żywa istota, obdarzona świadomością i wolą. Moment ten uświadomił mi, że właśnie patrzę na świat oczyma Turnera i... Czytaj więcej
Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie.Zgoda
