Archiwum Tagów: Teatr Polski w Warszawie

Warto być przyzwoitym – o „Wiśniowym sadzie” w reż. Krystyny Jandy w Teatrze Polskim w Warszawie

W spektaklu Krystyny Jandy są dwie znakomite sceny, wychodzące poza pozbawione ryzyka odczytanie czechowowskiego arcydzieła: scena z Przechodniem z II aktu oraz początek IV aktu, gdy Raniewska wraz z towarzystwem szykuje się do wyjazdu, a Łopachin próbuje świętować szampanem zakup majątku. Z ich pomocą można też rozczytać niezbyt skomplikowaną ideę przedstawienia, dlatego przyjrzę się im obu bliżej. U Czechowa akt II rozgrywa się gdzieś nieopodal majątku Raniewskiej, wokół przydrożnej ławeczki... Czytaj więcej

Sztuka tłuczenia talerzy – o „M.G.” Pawła Demirskiego w reż. Moniki Strzępki w Teatrze Polskim w Warszawie

Przyszli my tu z tym chochołem/I z tym sercem naszem gołem/Mówić chcemy po wyspiańsku/A nie nowocześnie drańsku/Z nami jest ta „dziwka bosa”/Ino teraz się obuła dla przyzwoitości, bo jakże tak między/Ludzi – boso – wicie – haj!  Stanisław Ignacy Witkiewicz „Szewcy” Paweł Demirski w swoich pisanych dla Moniki Strzępki tekstach stosuje ciekawą technikę, która sprowadza się w pierwszym rzędzie do nadania specyficznych imion głównym postaciom. Są to zazwyczaj rozbudowane określenia,... Czytaj więcej

SIMPLY THE BEST – podsumowanie roku 2020

Drodzy Państwo, 2020 był niezwykle ciężkim rokiem dla wszystkich, również (a może zwłaszcza) dla bazującego na ludzkich spotkaniach teatru, więc naturalnie i dla mnie, recenzenta, który teatrem i z teatru żyje. Na początku pandemii postanowiłem, że jeśli tylko będzie to możliwe, będę jeździł i oglądał. Ruszyłem zatem w trasę w czerwcu, gdy otwarto teatry w reżimie sanitarnym. Obligowały mnie do tego obowiązki członka Komisji Artystycznej konkursu Klasyka Żywa, a także... Czytaj więcej

Mów mi wuju – O „Wujaszku Wani” w reż. Iwana Wyrypajewa w Teatrze Polskim w Warszawie

„Astrow: Opowiedz nam coś, Iwanie. Wojnicki (ospale): Co ci mam opowiadać? Astrow: Może są jakieś nowe wiadomości? Wojnicki: Nie ma nic nowego. Wszystko stare. Ja jestem taki sam jak byłem, może trochę gorszy, rozleniwiłem się, nic nie robię i tylko zrzędzę jak stary piernik.”  Antoni Czechow, „Wujaszek Wania”, akt I Iwan Wyrypajew wydaje się swoim spektaklem w Teatrze Polskim w Warszawie podpisywać pod słowami swojego czechowowskiego imiennika obiema rękami. Jako reżyser „Wujaszka Wani” rezygnuje... Czytaj więcej