Archiwum Tagów: Kontakt

Uciekająca panna młoda w palarni – „Opowieści Lasku Wiedeńskiego” Ödöna von Horvátha wg Yany Ross z Jaunimo Teatras w Wilnie (Kontaktu 2022)

Opublikowano Autor:

Bohaterką dramatu von Horvátha jest przede wszystkim młoda Marianna, córka właściciela sklepu z zabawkami, Czarodzieja. Jak pisał kiedyś Łukasz Drewniak, to taka jedna, co nie chciała wyjść za mąż za rzeźnika, wpadła w oko prowincjonalnemu żigolakowi, urodziła mu dziecko, a potem porzuciła je u „teściowej”, żeby robić karierę i pieniądze w porno-biznesie. Nie trzeba chyba dodawać, że owa kariera była wymuszona nieodpowiedzialnością ojca dziecka oraz kamiennym sercem jej własnego. Po... Czytaj więcej

W Kontakcie z Twórcami – festiwalowe rozmowy o spektaklach

Opublikowano Autor:

Czwartek, 26 maja 2022 Między dobrem a złem – rozmowa z Yaną Ross na marginesie spektaklu Opowieści Lasku Wiedeńskiego Tomasz Domagała: Był rok 2019, co sprawiło, że zdecydowałeś się sięgnąć po Opowieści Lasku Wiedeńskiego i to w swoim rodzinnym mieście? Yana Ross: Myślałam o jakiejś propozycji dla dużego zespołu, szukając jednocześnie tekstu wizjonerskiego, nawiązującego do atmosfery, którą czułam w litewskim powietrzu, podobnej do tej z lat 30. XX wieku. Ödön... Czytaj więcej

Moda na sukces? – o spektaklu „Stracone złudzenia” wg Balzaka w reż. Jana Mikuláška z Divadla Na zábradlí w Pradze (Kontakt 2022)

Opublikowano Autor:

Jedną z najważniejszych rozmów w Straconych złudzeniach Honoriusza Balzaka wydaje się ta odbywająca się między głównym bohaterem powieści, dwudziestojednoletnim poetą Lucjanem Chardonem vel de Rubempré a przebiegłym i zepsutym już mimo młodego wieku dziennikarzem, Stefanem Lousteau, do którego ten pierwszy udaje się po protekcję. Chardon, mimo że jest w Paryżu dopiero od kilku dni, zdążył już przeżyć porzucenie przez kochankę, bogatą panią de Bargeton oraz towarzyszące temu klasowe upokorzenie, dołączyć... Czytaj więcej

DOMAGAŁAsięKONTAKTU2021 – oficjalny dziennik festiwalowy

Opublikowano Autor:

Piątek, 4 czerwca 2021, pożegnanie Teatr o chlebie i wodzie – o Biblii. Próbie Jerneja Lorenciego w Teatrze im. Horzycy w Toruniu Na początku był bochenek chleba, woda i słowo. Potem kamienie, krew w misie, taśma klejąca, mikrofon i nóż, z których powstaje ludzkie serce, wreszcie sztuczny śnieg i wiatr, strzały, piórka oraz żarówka. To wszystko. Pewnie o czymś po drodze zapomniałem, ale przecież nie o rekwizytach to traktat. Są... Czytaj więcej

„Marusia” prawdę ci powie – o spektaklu Aleksandra Anrijaszkina z Dialogue Dance w rosyjskiej Kostromie (DOMAGAŁAsięKONTAKTU cz. IX)

Opublikowano Autor:

Marusia (żadnych skojarzeń ze słynnym serialem), kierownik do spraw PR -u w Centrum Sztuki STANTSIA, wychodzi na scenę i chce powiedzieć, jak jest naprawdę. Czym jest dla niej taniec współczesny, czym przedstawienie tańca współczesnego, czym praca nad spektaklem itd. Oczywiście w związku z tym, że odbywa się to w teatrze, analogia między pracą nad spektaklem tanecznym a kuchnią teatru narzuca się sama. Napięcie buduje się na styku prawdziwego życia artystów,... Czytaj więcej

Widzisz, synku – O „Reykjaviku’74” Sokołowskiej w reż. Kalwat w Teatrze im. Horzycy w Toruniu (DOMAGAŁAsięKONTAKTU cz. IV)

Opublikowano Autor:

Najlepszą sceną toruńskiego spektaklu Katarzyny Kalwat jest moment, gdy Komisarz (Bartosz Woźny) przesłuchuje głównego podejrzanego w sprawie o podwójne morderstwo, Sævara (Tomasz Mycan). Zwraca się do niego per „synku”. Słowo to wprowadza podwójną perspektywę: starszego policjanta, przesłuchującego młodego chłopaka oraz ojca bohatera, z którym łączyła go toksyczna, niełatwa relacja. W scenie tej spotyka się zatem przeszłość z teraźniejszością. Dodatkowo w pewnym momencie Mycan zwraca się półprywatnie do Woźnego z prośbą... Czytaj więcej

W ciemności – „Leonce i Lena” Büchnera w reż. Thoma Luza z Theatre Basel z Bazylei (Kontakt 2018)

Opublikowano Autor:

„Właściwie pragnąłem powiadomić wielce szanowną publiczność, że nadeszły oto dwa głośne na świat cały automaty, i że ja sam jestem, być może, trzecim z nich i najosobliwszym, to znaczy, jeśli w ogóle wiem, kim jestem, co skądinąd nie powinno budzić zdziwienia, gdyż sam nie wiem, o czym gadam, a nawet nie wiem, co więcej, że tego nie wiem, tak, iż w gruncie rzeczy wielce jest prawdopodobne, że pozwalają mi tylko... Czytaj więcej