Archiwum Tagów: Iwan Wyrypajew

Z lampą w ręku – o „Znikaniu. I’m nowhere” w reż. Norberta Rakowskiego z Teatru im. Kochanowskiego w Opolu (V Maraton Teatralny)

Gdy obejrzałem Znikanie po raz pierwszy, uderzył mnie jakiś przerażający chłód tego spektaklu. Trzy opowieści poświęcone eutanazji ani przez moment mnie emocjonalnie nie zaangażowały. Były ciekawe, dobrze opowiedziane, trzymały mnie mnie jednak na dystans. Pomyślałem więc, że muszę ten spektakl zobaczyć raz jeszcze, sprawdzić czy to jest rodzaj odbioru przez twórców niejako zaprogramowanego, czy może lepiej – oczekiwanego, czy moje wrażenia są wynikiem osobistego podejścia do tematu i własnych doświadczeń.... Czytaj więcej

Jak te słówka dźwięczą – o “Badaniach ściśle tajnych” Norberta Rakowskiego z Teatru im. Kochanowskiego w Opolu (Kontakt 2023)

Iwan Wyrypajew uwielbia sztuki oparte na potokach tekstu, nie inaczej jest więc z Badaniami ściśle tajnymi, z tym jednak zastrzeżeniem, że bohaterowie tego utworu nie rozprawiają o sprawach osobistych (jak to kiedyś u Wyrypajewa bywało) a o palących problemach współczesnego świata. Sytuacja wyjściowa jest następująca: oto 150 naukowców z całego świata – stanowiących niewątpliwie elitę ludzkości w sensie grupy ludzi, uprzywilejowanej w dostępie do wiedzy czy najnowszych zdobyczy nauki – zostaje... Czytaj więcej

Małe w formie – oficjalny dziennik szczecińskiego KONTRAPUNKTU

Niedziela, 12 maja 2019, 23: 45, odc. ostatni Być jak Maddie Ziegler – o spektaklu Gary Gardinera „Ballada o apatycznym synu i jego narcystycznej matce” 39-letnia Gaizely zaprosiła do teatralnej współpracy 16-letniego Readiego (prywatnie swojego syna) i postanowiła zrobić z nim spektakl o relacji matka – syn. Za punkt wyjścia wybrali twórczość znanej australijskiej gwiazdy pop o wdzięcznym imieniu Sia, którą oboje uwielbiają. Gdy się nam na początku przedstawiają, opowiadając... Czytaj więcej

Rok 2018 w polskim teatrze – wszystko, co najlepsze!

Szanowni Państwo, już wkrótce „Złote Truskawy 2018” czyli lista zwycięzców moich corocznych teatralnych Antynagród (takie hollywoodzkie Złote Maliny).  Nie chciałbym jednak być kojarzony tylko z narzekaniem i wytykaniem błędów. Z tego też względu postanowiłem kilka dni wcześniej podzielić się z Państwem pozytywnymi emocjami, jakich doznałem w polskich teatrach w mijającym roku. Uważam, że warto też ukazać obie strony medalu, jakim jest polski teatr, tym bardziej, że to sztuka żywa, w... Czytaj więcej

Uwierz w ducha – o „Irańskiej konferencji” Iwana Wyrypajewa z Domu Artystycznego WEDA

Profesor Uniwersytetu w Kopenhadze, Philip Rasmussen, organizuje konferencję naukową, której tematem jest Iran. Do udziału w niej zaprasza ośmiu prelegentów: aktywistę ruchu „Europejski islam” (prof. Christensena), teologa (prof. Larsena), politologa i redaktora dziennika „Politiken” (Tomsena), dziennikarkę wojenną (Astrid Petersen), prezeskę międzynarodowej organizacji charytatywnej „Współdziałanie” (Emmę Schmidt – Poulsen), znanego pisarza i filozofa (Jensena), duchownego Kościoła Ewangelicko-Luterańskiego (Ojca Augustyna) oraz działaczkę społeczną, ofiarę irańskiego państwa, poetkę, laureatkę Literackiej Nagrody Nobla –... Czytaj więcej

Jak pić bez kaca – „Pijani” Wyrypajewa w reż. Rakowskiego w Teatrze Współczesnym w Szczecinie

Ostatnia scena „Pijanych” Wyrypajewa w reż. Norberta Rakowskiego w Teatrze Współczesnym w Szczecinie jest wybitna i wstrząsająca. I wierna – podobnie jak cały spektakl – tekstowi rosyjskiego dramaturga. Oto umierający na raka, pijany jak wszyscy bohaterowie dramatu dyrektor festiwalu filmowego, Mark (Arkadiusz Buszko), spotyka pijaną prostytutkę Rosę (Karolina Sawka). Młoda dziewczyna otrzymuje od niego brutalną lekcję prawdy: „(…) Oszukałaś mnie, powiedziałaś, że jesteś baleriną, czyli wzięłaś sobie balerinę, rozumiesz? Wzięłaś... Czytaj więcej

Mów mi wuju – O „Wujaszku Wani” w reż. Iwana Wyrypajewa w Teatrze Polskim w Warszawie

„Astrow: Opowiedz nam coś, Iwanie. Wojnicki (ospale): Co ci mam opowiadać? Astrow: Może są jakieś nowe wiadomości? Wojnicki: Nie ma nic nowego. Wszystko stare. Ja jestem taki sam jak byłem, może trochę gorszy, rozleniwiłem się, nic nie robię i tylko zrzędzę jak stary piernik.”  Antoni Czechow, „Wujaszek Wania”, akt I Iwan Wyrypajew wydaje się swoim spektaklem w Teatrze Polskim w Warszawie podpisywać pod słowami swojego czechowowskiego imiennika obiema rękami. Jako reżyser „Wujaszka Wani” rezygnuje... Czytaj więcej