Archiwum Tagów: Cezary Tomaszewski

Nierówno pod peruką? – o spektaklu „Priscilla, królowa pustyni” Cezarego Tomaszewskiego we wrocławskim Capitolu

Pierwowzorem musicalu Priscilla, królowa pustyni jest ikoniczny film napisany i wyreżyserowany przez Stephena Elliotta w 1994 roku, a więc w czasach, gdy dyskurs LGBT+ w Polsce praktycznie nie istniał. Może dlatego właśnie ten australijski obraz z miejsca stał się filmem kultowym; pokazywał nam, młodym wchodzącym wtedy w życie ludziom, że świat łatwo może stać się lepszym. Wystarczy tylko polubić siebie i zaakceptować fakt, że świat jest dużo bardziej różnorodny, niż... Czytaj więcej

Zdarzenia na blogu Bunbury – oficjalny dziennik 15. Międzynarodowego Festiwalu Gombrowiczowskiego

Piątek, 14 października 2022 ON – na marginesie Dzienników Mikołaja Grabowskiego Na scenie fotel, maleńki stolik, na nim zaś mnóstwo książek, papierów i maszyna do pisania. Gaśnie światło i na scenie pojawia się ON. Zasiada za stolikiem, zaczyna pisać a z ust padają słynne słowa: Poniedziałek Ja, Wtorek Ja, Środa Ja, Czwartek Ja. Grający GO Mikołaj Grabowski wnosi na scenę urok i charyzmę intelektualisty. Ubrany w biały, nienagannie skrojony garnitur,... Czytaj więcej

Wszyscy jesteśmy Gracjanami – o spektaklu Cezarego Tomaszewskiego „Gracjan Pan. Musical” w Teatrze Muzycznym Capitol we Wrocławiu

Pani Darling, mama bohaterów „Piotrusia Pana”, co wieczór robi porządek w głowach swoich dzieci: „Jest to wieczorny zwyczaj każdej dobrej mamy. Zaraz gdy dzieci zasną, przetrząsa się ich główki i układa im rzeczy na rano, wkładając na właściwe miejsce wszystkie sprawy, które w ciągu dnia gdzieś się zawieruszyły. (…) Odkrywa przy tym rzeczy miłe i mniej miłe, jedne przytula do policzka, jakby to były małe kotki, a inne w pośpiechu... Czytaj więcej

„Do/wód miłości” – „Turnus mija, a ja niczyja. Operetka sanatoryjna” w reż. Cezarego Tomaszewskiego w Teatrze im. Słowackiego w Krakowie

“Teatr jest najważniejszą rzeczą na świecie, gdyż tam pokazuje się ludziom, jakimi mogliby być, jakimi pragnęliby być, choć nie mają na to odwagi, i jakimi są” Tove Janson “Lato muminków” Do Sanatorium Uzdrowiskowego i Pijalni Wód im. prof. dr Józefa Dietla, w którą na czas przedstawienia zamienia się scena Małopolskiego Ogrodu Sztuki przybywają pełni życia i energiczni inwestorzy. Choć zostali tu zaproszeni w celach biznesowych – mają pozbyć się tu... Czytaj więcej

Rok 2018 w polskim teatrze – wszystko, co najlepsze!

Szanowni Państwo, już wkrótce „Złote Truskawy 2018” czyli lista zwycięzców moich corocznych teatralnych Antynagród (takie hollywoodzkie Złote Maliny).  Nie chciałbym jednak być kojarzony tylko z narzekaniem i wytykaniem błędów. Z tego też względu postanowiłem kilka dni wcześniej podzielić się z Państwem pozytywnymi emocjami, jakich doznałem w polskich teatrach w mijającym roku. Uważam, że warto też ukazać obie strony medalu, jakim jest polski teatr, tym bardziej, że to sztuka żywa, w... Czytaj więcej

Nie igra się z miłością – o „Instytucie Goethego” Cezarego Tomaszewskiego w Teatrze im. Szaniawskiego w Wałbrzychu

W książce Agaty Christie „Dziesięciu małych Murzynków” (celowo używam tego niezbyt poprawnego politycznie tytułu) tajemniczy pan Owen zaprasza na odciętą od świata wyspę dziesięć osób. Gdy się na niej pojawiają, okazuje się, że gospodarza nie ma, a służba ma za zadanie odtworzyć instrukcje gospodarza pozostawione przez niego na płycie. W każdej z nich oskarża on kolejną osobę o zbrodnię, którą ta popełniła, nie ponosząc przy tym kary. Rozpoczyna się makabryczna... Czytaj więcej

Cezarego wojna o godność (DOMAGALAsieBOSKIEJKOMEDII cz. II)

Pamiętam, gdy umarł mój ojciec, mama w pierwszym odruchu sięgnęła po papierosa. To „sięganie po fajkę” w sytuacjach krańcowych powracało zresztą w moim życiu jak refren. Wiele bliskich mi osób powtarzało ten gest, zazwyczaj wtedy, gdy słowa nie były w stanie oddać ich emocji. Mówiły potem, że papieros je uspokaja, pozwala pomyśleć, zastanowić się, co dalej. O ile jest jakieś dalej. Przyznam się, że choć i mnie los nie szczędził... Czytaj więcej