Archiwum autora thomas.domagala
Powstrzymać brukowanie piekła – “Jak ocalić świat na małej scenie” w reż. Pawła Łysaka z Teatru Powszechnego w Warszawie
Listopad 29, 2019 10:59 am Napisz komentarz Tekst ten napisałem na szczecińskim Kontrapunkcie, w maju 2019 roku. “Wycinam” go z festiwalowego bloga z okazji 6. Festiwalu Nowego Teatru, który zaczyna się dziś w Rzeszowie. Spektaklem Pawła Łysaka inaugurujemy bowiem główny nurt festiwalu, którego mam zaszczyt być kuratorem. W tekście tym wyjaśniam, mam nadzieję jasno, dlaczego to właśnie ten spektakl inauguruje 6. FNT! Zapraszam, i do Rzeszowa, i do lektury. TD Ojcowie, o których opowiadają w spektaklu Pawła... Czytaj więcej
„Hamleta” serce na dłoni – o spektaklu Bartosza Szydłowskiego w Teatrze im. Słowackiego w Krakowie
Listopad 27, 2019 11:35 am Napisz komentarz „Nigdy nie mogłem myśleć o twoich dłoniach bez uśmiechu/i teraz kiedy leżą na kamieniu jak strącone gniazda/są tak samo bezbronne jak przedtem To jest właśnie koniec” Zbigniew Herbert „Tren Fortynbrasa” Spektakl Szydłowskiego rozpoczyna się lekko zmodyfikowanym fragmentem prawie kompletnie nieznanego, niedokończonego utworu Wyspiańskiego pt. „Requiem”. Horacy (Krzysztof Piątkowski) stoi na balkonie widowni Teatru Słowackiego i recytuje ustęp „Odpoczynek 4”, będący wizją zapadania się kościoła. Zabieg ten wskazuje nam kilka ważnych... Czytaj więcej
„Letnicy” na zielonej trawce – o spektaklu Macieja Prusa w Teatrze Narodowym w Warszawie
Listopad 23, 2019 7:35 am Napisz komentarz W finale pierwszej części spektaklu Macieja Prusa dochodzi wreszcie do przedstawienia teatru, przygotowywanego przez artystów amatorów. Widzimy jego początek. Na stole pokrytym zieloną trawą „aktorzy” tego teatrzyku tworzą rodzaj instalacji. Przyjmują pewną pozę. Następnie opada kurtyna, a widzowie wychodzą na przerwę. Druga część rozpoczyna się jednak zupełnie inaczej, po tamtym spektaklu nie ma już śladu, zielona trawa pokrywa teraz całą scenę. Rozpoczyna się właściwy „spektakl amatorskiego teatru”, miłosne umizgi bohaterów... Czytaj więcej
Historia de una locura común – “Under the influence”/”Bajo presión”/Maja Kleczewska/Critica
Listopad 12, 2019 1:46 pm Napisz komentarz por Tomasz Domagala, traducción de Barbara Michałek – Pendowska Mabel Longhetti, la protagonista de la película de John Cassavetes titulada Mujer bajo presión, ama la música clásica y, en particular, la ópera. Cuando está sola la escucha con pasión, se convierte para ella en una suerte de escapatoria de los problemas de la vida cotidiana, que se acumulan día a día y se vuelven insoportables y agobiantes. Incapaz manejarlos sufre... Czytaj więcej
Prześnić sjestę Gintarasa Varnasa – o spektaklu „Życie jest snem” według Calderóna w Teatrze Bagatela w Krakowie
Listopad 10, 2019 1:56 pm Napisz komentarz „Życie snem” Calderóna to utwór, w którym spotykają się cztery wielkie wątki: zapożyczony z „Baśni z 1001 nocy” temat życia jako snu, z którego można się przebudzić, kwestia losu zapisanego „w gwiazdach” i namysł nad możliwością jego zmiany (wątek pochodzenia buddyjskiego), temat sukcesji tronu i rewolucji (przypadki współczesne – prawdopodobnie rosyjska smuta) oraz specjalność hiszpańska czyli kwestia czci kobiety (Rosaura), jej utraty i plamy na honorze rodziny, jaką ta utrata... Czytaj więcej
Jazon traci głos – o spektaklu „Materiały do Medei” w reż. Jakuba Porcariego w Teatrze Łaźnia Nowa w Krakowie.
Listopad 6, 2019 10:16 am Napisz komentarz Heiner Müller garściami czerpie z mitu Medei*, jego sztuka – będąca w istocie poetyckim poematem prozą, inkrustowanym kilkoma dialogami i monologami Jazona, Medei oraz jej kolchidzkiej Niani – nie przynosi jednak jakiegoś opartego na micie, konkretnego szkieletu fabularnego. Jest czymś w rodzaju impresji; epilogu całej historii, odbywającego się gdzieś w wieczności, w bezczasie. Echa ziemskiego żywota Medei słychać jedynie w wypowiadanych przez nią i pozostałych bohaterów słowach. Zresztą właściwie nie... Czytaj więcej
Pewnego razu na Dzikim Wschodzie – o „Kowbojach” Michała Buszewicza w reż. Anny Smolar z Teatrze im. Osterwy w Lublinie
Listopad 3, 2019 8:05 pm Napisz komentarz Każdy z was chyba oglądał w życiu western. Jedną z klasycznych scen, taką must have w każdym z nich jest moment, kiedy do lokalnego saloonu wchodzi główny bohater. Saloon ten zazwyczaj okupują miejscowi: żujący gumę i popatrujący na świat z pogardą, „przyrośnięci” do stołka przy barze outsajderzy bądź śpiący w kącie, nakryci kowbojskim kapeluszem luzacy. Wszystko trwa w bezruchu i marazmie. Słychać pająka uwijającego się w kącie i dźwięk polerowanej... Czytaj więcej
Camposanto Krystiana Lupy – o „Capri – wyspie uciekinierów” w Teatrze Powszechnym w Warszawie
Październik 29, 2019 6:07 pm Napisz komentarz W lipcu odwiedziłem jeden z najpiękniejszych cmentarzy Europy, Camposanto w Pizie. Ma on formę wielkiego marmurowego prostopadłościanu, który stanowi znakomitą przestrzeń dla zwiedzających. Znajduje się tam tak wiele zabytkowych rzeźb, figur, okolicznościowych tablic czy pokrytych niezwykłymi płaskorzeźbami sarkofagów, że po chwili zadumy nad tym, gdzie się znajdujemy, nasza myśl biegnie już tylko w kierunku sztuki – zapominamy o tym, że całe to miejsce jest jednym wielkim cmentarzyskiem, zarówno w znaczeniu... Czytaj więcej