Tekst ten napisałem po obejrzeniu spektaklu “Żółty – cierpienia Belgii II: Rex” w ramach oficjalnego dziennika festiwalowego KONTAKTU 2021. Jako, że spektakl wraz z dwoma pozostałymi częściami cyklu, będzie prezentowany w tę sobotę, 2 lipca na Festiwalu Malta w Poznaniu, postanowiłem go wyodrębnić i udostępnić. Zapraszam! Przedstawienie Luka Percevala będące częścią trylogii – składającej się ze spektakli układających się w kolory belgijskiej flagi i rozliczających się ze wstydliwymi epizodami w... Czytaj więcej
20 czerwca, 2022 2:52 pmDodane przez thomas.domagalaMożliwość komentowania NA OŚCIEŻ! – oficjalny dziennik festiwalu Open The Door w Katowicach została wyłączona
Piątek, 1 lipca 2022 Nieopowiedziana historia – o spektaklu „a.y.l.a.n” w reż. Bierty Neziraj z Teatri i Qytetit – Gjilan z Kosowa Katowicki pokaz spektaklu „a.y.l.a.n” różnił się znacznie od tego szczecińskiego, ale należało się tego spodziewać, gdyż tak się zawsze dzieje, gdy spektakl odbywa się w zmieniającej się przestrzeni. Widownia Teatru Śląskiego nie dość, że jest znacznie bardziej płaska i otwarta, to jeszcze dużo lepiej widoczna ze sceny niż... Czytaj więcej
I ciągle widzę ich twarze/ustawnie w oczy ich patrzę —/ich nie ma — myślę i marzę/widzę ich w duszy teatrze. Stanisław Wyspiański W pewnym momencie I części spektaklu grana przez Ewę Skibińską Marielive rzuca do reszty person zgromadzonych w mieszkaniu Antonina Artauda słowa My wszyscy już nie żyjemy… Czy nie macie takiego wrażenia?… że to jest sonata widm? Link do dramatu Strindberga od razu wydał mi się nieprzypadkowy, gdy się... Czytaj więcej
17 czerwca, 2022 3:35 pmDodane przez thomas.domagalaMożliwość komentowania Warsztaty prawidłowego usuwania taśmy – o spektaklu “Życie na wypadek wojny”Uli Kijak z Teatru im. Horzycy/Teatru Polskiego w Bydgoszczy (DoKontaktu cz. VI) została wyłączona
Staje przed nami pięć elegancko ubranych dziewczyn. Można by więc pomyśleć, że przyszły do teatru na premierę, wyszły z pracy w korpo albo idą na jakąś ważną uroczystość. Można by, gdyby nie alarmowe syreny, groźnie wyjące od początku spektaklu, skutecznie przypominając nam, że w Ukrainie trwa wojna. Kobiety znajdują się w przestrzeni, która sama w sobie niewiele nam mówi. Ot, sześć krzeseł, dwa okrągłe lustra i stół, przy którym siedzi... Czytaj więcej
23 maja, 2022 5:15 pmDodane przez thomas.domagalaMożliwość komentowania Uciekająca panna młoda w palarni – „Opowieści Lasku Wiedeńskiego” Ödöna von Horvátha wg Yany Ross z Teatru Młodzieżowego w Wilnie (DoKontaktu cz. V) została wyłączona
Bohaterką dramatu von Horvátha jest przede wszystkim młoda Marianna, córka właściciela sklepu z zabawkami, Czarodzieja. Jak pisał kiedyś Łukasz Drewniak, to taka jedna, co nie chciała wyjść za mąż za rzeźnika, wpadła w oko prowincjonalnemu żigolakowi, urodziła mu dziecko, a potem porzuciła je u „teściowej”, żeby robić karierę i pieniądze w porno-biznesie. Nie trzeba chyba dodawać, że owa kariera była wymuszona nieodpowiedzialnością ojca dziecka oraz kamiennym sercem jej własnego. Po... Czytaj więcej
18 maja, 2022 9:31 amDodane przez thomas.domagalaMożliwość komentowania W Kontakcie z Twórcami – festiwalowe rozmowy o spektaklach została wyłączona
Czwartek, 26 maja 2022 Między dobrem a złem – rozmowa z Yaną Ross na marginesie spektaklu Opowieści Lasku Wiedeńskiego Tomasz Domagała: Był rok 2019, co sprawiło, że zdecydowałeś się sięgnąć po Opowieści Lasku Wiedeńskiego i to w swoim rodzinnym mieście? Yana Ross: Myślałam o jakiejś propozycji dla dużego zespołu, szukając jednocześnie tekstu wizjonerskiego, nawiązującego do atmosfery, którą czułam w litewskim powietrzu, podobnej do tej z lat 30. XX wieku. Ödön... Czytaj więcej
13 maja, 2022 9:06 amDodane przez thomas.domagalaMożliwość komentowania Radu Afrima “W oczach Zachodu” – o “Trzech siostrach” z Teatru Narodowego im. I.L. Caragiale w Bukareszcie (DoKontaktu cz. IV) została wyłączona
To, co w bukaresztańskich Trzech siostrach najciekawsze, zostało Czechowowi dopisane. W podtytule adaptacji czytamy (nie)naturalnie luźny scenariusz na podstawie sztuki Czechowa i tak należy ją traktować. Na razie muszę poczynić pewne założenia dla tego tekstu. Po obejrzeniu spektaklu zrozumiałem, że nie mogę tego spektaklu tak po prostu interpretować, gdyż oglądanie tej misternie utkanej z Czechowa i współczesności układanki ma sens tylko wtedy, gdy się jej kolejne elementy wychwytuje i samodzielnie... Czytaj więcej
10 maja, 2022 4:09 pmDodane przez thomas.domagalaMożliwość komentowania Manipulowalne Cyfrowo Wideo Yany Ross – „Krótkie rozmowy z paskudnymi ludźmi” wg Davida Fostera Wallace’a w Schauspielhaus Zurych została wyłączona
Forma wywiadu mnie pociąga, ponieważ podoba mi się pomysł transkrypcji, sprowadzającej wszystko do poziomu głosu. Istnieje mnóstwo opowieści, składających się tylko z głosów. Zwracają się do czytelnika bezpośrednio, ale jest to rodzaj „zapisu kamery”, który wydaje mi się nieco „poruszony”, podczas gdy transkrypcja jest wiarygodnym sposobem na wyeliminowanie wszystkich sposobów reprezentacji poza osobą, która mówi. Jest to sposób na umożliwienie czytelnikowi poznania i postrzegania postaci wyłącznie poprzez jej głos. „Krótkie... Czytaj więcej
6 maja, 2022 3:32 pmDodane przez thomas.domagalaMożliwość komentowania Barbara Niechcic w Krainie Metaksy – o “Nocach i dniach” Dąbrowskiej wg Siegoczyńskiego w Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu (DoKontaktu cz. III) została wyłączona
Po obejrzeniu spektaklu Michała Siegoczyńskiego Noce i dnie w toruńskim Teatrze im. Wilama Horzycy pomyślałem, że zrobienie w kinie czy w teatrze porządnej adaptacji powieści Marii Dąbrowskiej może być w tej chwili bardzo trudne, albo wręcz niemożliwe. A to dlatego, że na drodze takiego dość prozaicznego pomysłu znajdują się dwie poważne przeszkody: ikoniczny film Jerzego Antczaka oraz to, co za jego sprawą stało się z opowieścią o losach Barbary i... Czytaj więcej
2 maja, 2022 10:52 amDodane przez thomas.domagalaMożliwość komentowania Moda na sukces? – O spektaklu “Stracone złudzenia” wg Balzaka w reż. Jana Mikuláška z Divadla Na zábradlí w Pradze (DoKONTAKTU cz. II) została wyłączona
Jedną z najważniejszych rozmów w Straconych złudzeniach Honoriusza Balzaka wydaje się ta odbywająca się między głównym bohaterem powieści, dwudziestojednoletnim poetą Lucjanem Chardonem vel de Rubempré a przebiegłym i zepsutym już mimo młodego wieku dziennikarzem, Stefanem Lousteau, do którego ten pierwszy udaje się po protekcję. Chardon, mimo że jest w Paryżu dopiero od kilku dni, zdążył już przeżyć porzucenie przez kochankę, bogatą panią de Bargeton oraz towarzyszące temu klasowe upokorzenie, dołączyć... Czytaj więcej
